Trichotillomania – kompulsywne wyrywanie włosów
Trichotillomania to zaburzenia psychiczne, które objawiają się niepohamowaną koniecznością wyrywania swoich włosów. Najczęściej wyrywane są włosy z głowy lub brwi, a znacznie rzadziej z innych owłosionych części ciała. Pacjenci często zjadają włosy, co może doprowadzić do zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Chorzy na trichotillomanię wpadają czasem w trans i nieświadomie wyrywają sobie włosy.
Trichotillomania – przyczyny
Przyczyny zaburzenia nie są do końca jasne dla lekarzy i terapeutów. Bardzo często są związane z przeżyciem silnego stresu, depresją lub czynnikami genetyczno-środowiskowymi. U części pacjentów działanie jest w pełni świadome, a u innych automatyczne. Wyrywaniu włosów towarzyszy frustracja, lęk, przyjemność i uspokojenie. Na ciele pacjenta powstają więc przerzedzone obszary, które są powodem zawstydzenia. Specjaliści wskazują również okresy wznowy i remisji objawów. Nieleczone schorzenie stanie się poważną chorobą przewlekłą.
Trichotillomania u dzieci
Choroba może pojawić się w każdym okresie życia pacjenta. Dane statystyczne pokazują jednak, że najwięcej przypadków trichotillomanii występuje między 8. a 14. rokiem życia. Zaburzenie w dużej mierze dotyczy kobiet, które zapadają na nią nawet 10 razy częściej niż mężczyźni. Trichotillomania zdaniem specjalistów jest wstępem do depresji i zachowań nerwicowych, dlatego bardzo ważne jest szybkie rozpoczęcie leczenia.
Jak rozpoznać chorobę?
Duże znaczenie w rozpoznaniu trichotillomanii ma znaczący i nieregularny ubytek włosów. Ubytek ten nie może mieć związku z problemami skórnymi lub innymi chorobami. Trichotillomanię trudno pomylić ze zwykłym łysieniem, ponieważ na głowie pacjenta zaobserwujemy tylko pojedyncze kępki włosów. U pacjenta zauważymy występujące napięcie i poczucie ulgi w momencie wyrywania włosów.
Dalszy postęp łysienia prowadzi do przygnębienia i odsunięcia pacjenta od społeczeństwa. Nie każdy pacjent odczuwa pozytywne uczucia dotyczące wyrywania włosów. Podczas rozpoznawania choroby trzeba sprawdzić, czy pacjent jest świadomy tego, że wyrywa sobie włosy.
Leczenie trichotillomanii – jak przestać?
Bardzo istotne jest poprawienie komfortu życia pacjenta, które przeprowadza się dwutorowo. Konieczna jest konsultacja psychiatryczna i dobór odpowiednich leków. Zadaniem leków jest zahamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny. Serotonina odpowiada za popęd seksualny i regulację snu i apetytu. Zbyt małe stężenie serotoniny wywoła obniżenie nastroju i zachowania agresywne.
Potrzebna jest również kompleksowa terapia, a jedną z najskuteczniejszych metod jest terapia behawioralno-poznawcza. Pacjent pozbędzie się wówczas zachowań niepożądanych. Bardzo istotne jest wsparcie bliskich osób, ponieważ pacjenci często czują się osamotnieni.
Co może zrobić trycholog?
W celu poprawy samopoczucia pacjenta konieczne może okazać się uzupełnienie braku włosów wywołanych przez chorobę. Pacjenci często cierpią z powodu utraty włosów i nieestetycznych ubytków na skórze głowy. Dobrym rozwiązaniem może okazać się przeszczep włosów.
Oferowany w klinice zabieg to w pełni bezpieczna i nowoczesna metoda FUE. Lekarz pobierze pojedyncze mieszki włosowe z głowy pacjenta i umieści je w strefie objętej problemem. Zabieg przeprowadzany jest bez udziału skalpela i w znieczuleniu miejscowym, co znacznie skróci czas rekonwalescencji. Efekt zabiegu jest trwały i można go zauważyć już po kilku tygodniach od przeszczepu.
Zabiegi stymulujące wzrost włosów
Poprawę kondycji włosów możemy uzyskać dzięki skorzystaniu z oferty zabiegów pobudzających pracę cebulek włosowych. Zaliczymy do nich naświetlanie promieniami UV oraz mezoterapię. Mezoterapia skóry głowy polega na podskórnym podaniu mieszanek odżywczych.
Zabieg można przeprowadzić za pomocą kaniuli lub specjalnego pistoletu. W skład mieszanek wchodzą witaminy, minerały lub osocze bogatopłytkowe uzyskane z krwi pacjenta. Mezoterapia pobudzi pracę mieszków włosowych, co wpłynie w pozytywny sposób na szybkość wzrostu włosów oraz ich kondycję.
