Wypadanie włosów – przyczyny, diagnoza, skuteczne sposoby leczenia

Wypadanie włosów to problem, który dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn, niezależnie od wieku. Utrata kilkudziesięciu włosów dziennie jest zjawiskiem fizjologicznym, ale gdy zauważamy, że na szczotce, poduszce czy w odpływie prysznica pozostaje ich znacznie więcej, warto zareagować. W naszej klinice specjalizujemy się w kompleksowej diagnostyce i leczeniu łysienia – z indywidualnym podejściem do każdego pacjenta.

Jak rozpoznać, że wypadają Ci włosy zbyt intensywnie?

Rozpoznanie nadmiernego wypadania włosów nie zawsze jest oczywiste, ponieważ każdy człowiek traci dziennie od 50 do 100 włosów, co jest procesem naturalnym i związanym z cyklem życia włosa. Problem pojawia się wtedy, gdy ten proces wyraźnie przyspiesza – włosy stają się cieńsze, rzadsze, a ich obecność zaczyna być zauważalna nie tylko podczas czesania, ale również na poduszce, ubraniach czy w odpływie prysznica.

Jednym z pierwszych sygnałów, który powinien wzbudzić niepokój, jest sytuacja, gdy zauważasz, że podczas mycia włosów wypada ich znacznie więcej niż dotychczas. Możesz mieć wrażenie, że Twoje włosy dosłownie spływają razem z wodą, a po zakończeniu kąpieli w dłoni zostaje ich garść. Podobne objawy mogą występować podczas czesania – jeśli szczotka po każdym użyciu pokryta jest gęsto włosami, a jej oczyszczanie staje się konieczne częściej niż zwykle, warto przyjrzeć się problemowi dokładniej.

Kolejnym objawem może być zauważalne przerzedzenie fryzury. Włosy mogą tracić swoją objętość, a fryzura staje się mniej bujna – dotyczy to zarówno okolicy czołowej, zakoli, jak i szczytu głowy. U kobiet przerzedzenie często dotyczy szerokości przedziałka, który zaczyna być wyraźnie szerszy. U mężczyzn typowym objawem może być cofanie się linii włosów na czole i łysienie na czubku głowy.

Dlaczego wypadają włosy? Najczęstsze przyczyny

Jedną z najczęstszych przyczyn utraty włosów są czynniki hormonalne, zwłaszcza w przypadku tzw. łysienia androgenowego. U mężczyzn to typowe cofanie się linii włosów i przerzedzenie na czubku głowy, natomiast u kobiet objawia się często jako równomierne przerzedzanie się włosów na całej głowie, szczególnie wzdłuż przedziałka. Głównym „winowajcą” jest pochodna testosteronu – DHT (dihydrotestosteron), która osłabia mieszki włosowe i prowadzi do ich stopniowego zaniku.

Kolejnym istotnym czynnikiem są stany stresowe i silne obciążenie psychiczne. Przewlekły stres zaburza równowagę hormonalną, powoduje skurcz naczyń krwionośnych i może prowadzić do tzw. telogenowego wypadania włosów, w którym duża liczba włosów jednocześnie przechodzi w fazę spoczynku i wypada w krótkim czasie. To typowa reakcja po silnym szoku emocjonalnym, hospitalizacji, porodzie czy operacji.

Ważną przyczyną są także niedobory żywieniowe – zwłaszcza żelaza, cynku, biotyny, witaminy D i witamin z grupy B. Włosy, jako struktury nietraktowane przez organizm jako priorytetowe, są jednymi z pierwszych, które cierpią w przypadku niedożywienia lub nieprawidłowo zbilansowanej diety. W konsekwencji cebulki włosowe osłabiają się, a wzrost włosów zostaje zahamowany.

Choroby autoimmunologiczne – takie jak toczeń rumieniowaty czy łysienie plackowate – również mogą prowadzić do utraty włosów. W takich przypadkach układ odpornościowy błędnie atakuje własne mieszki włosowe, powodując ogniska łysienia, które często mają charakter nagły i nieprzewidywalny. Łysienie plackowate może przebiegać z nawrotami, a nieleczone – prowadzić do całkowitej utraty owłosienia.

Wśród kobiet szczególne znaczenie mają zaburzenia hormonalne związane z cyklem miesiączkowym, ciążą, połogiem i menopauzą. Wahania poziomu estrogenów i progesteronu mają bezpośredni wpływ na kondycję włosów. Po porodzie wiele kobiet doświadcza tzw. łysienia poporodowego, które choć zazwyczaj ustępuje samoistnie, może być bardzo stresujące.

Nie można również zapominać o czynnikach zewnętrznych – takich jak agresywne zabiegi fryzjerskie, częste farbowanie, prostowanie, stylizacja termiczna, a także noszenie ciasnych upięć i syntetycznych peruk. Regularne uszkadzanie struktury włosa i narażanie skóry głowy na działanie substancji chemicznych może prowadzić do trwałego osłabienia cebulek i mikrourazów mieszków włosowych.

Ile włosów wypada dziennie i jak działa cykl życia włosa?

Wypadanie włosów jest naturalnym procesem fizjologicznym, który zachodzi codziennie u każdego człowieka. Zwykle nie budzi on niepokoju – przeciętnie tracimy od 50 do 100 włosów na dobę. Taka liczba mieści się w granicach normy i wynika z naturalnego cyklu życia włosa, który obejmuje trzy następujące po sobie fazy: wzrostu, przejściową i spoczynku. Każdy pojedynczy włos funkcjonuje niezależnie, dzięki czemu w warunkach zdrowia nie dochodzi do gwałtownego przerzedzenia fryzury – jedne włosy rosną, inne wypadają, a na ich miejscu pojawiają się nowe.

Cykl życia włosa rozpoczyna się od fazy wzrostu, zwanej anagenem. To najbardziej aktywny etap, który może trwać od dwóch do nawet sześciu lat. W tym czasie mieszek włosowy intensywnie pracuje – komórki namnażają się, włos rośnie, a jego cebulka pozostaje silnie ukrwiona i odżywiona. To właśnie w tej fazie znajduje się większość naszych włosów – nawet do 90 procent. To dlatego długość i gęstość fryzury w dużej mierze zależy od tego, jak długo trwa u danej osoby anagen i czy nie jest on zaburzony.

Kiedy włos kończy swój etap wzrostu, przechodzi w fazę przejściową, czyli katagen. Jest to krótki, trwający zaledwie kilka tygodni okres, w którym mieszek włosowy ulega obkurczeniu, odżywienie cebulki ustaje, a włos przestaje rosnąć. Jest to czas przygotowania do wypadnięcia. Tylko niewielki odsetek włosów – około 1–2 procent – znajduje się w tej fazie jednocześnie.

Ostatnim etapem jest faza telogenu, czyli spoczynku. Trwa ona około dwóch do trzech miesięcy. W tym czasie włos nie rośnie, pozostaje martwy i stopniowo przesuwa się ku powierzchni skóry, by w końcu wypaść. W zdrowych warunkach około 10–15 procent włosów znajduje się w tej fazie. Po wypadnięciu cykl zaczyna się od nowa – z tego samego mieszka rozpoczyna się wzrost nowego włosa.

Zaburzenia któregokolwiek z tych etapów – np. skrócenie anagenu, przedłużenie telogenu lub zatrzymanie się w katagenie – mogą prowadzić do widocznego przerzedzenia włosów i ich nadmiernego wypadania. Dlatego tak ważne jest, by w przypadku niepokojącej utraty włosów skonsultować się ze specjalistą. Tylko precyzyjna diagnoza pozwala ocenić, która faza cyklu włosowego została zaburzona i dobrać odpowiednią terapię wspomagającą naturalną odnowę włosów.

Kiedy wypadanie włosów wymaga konsultacji ze specjalistą?

Warto zgłosić się po pomoc zwłaszcza wtedy, gdy wypadanie włosów ma charakter nagły i intensywny – włosy wypadają garściami podczas mycia, czesania, a nawet przy zwykłym dotyku. Równie niepokojące są sytuacje, gdy proces trwa przewlekle, niezależnie od pory roku czy stosowanej pielęgnacji, i stopniowo prowadzi do przerzedzeń. Jeśli dostrzegasz cofającą się linię włosów, zakola, wyraźne przerzedzenie przedziałka, a także okrągłe, wyłysiałe ogniska – może to świadczyć o poważniejszych formach łysienia, takich jak łysienie androgenowe lub plackowate.

Niepokój powinny wzbudzić również inne objawy towarzyszące utracie włosów, jak świąd skóry głowy, pieczenie, nadmierne przetłuszczanie się lub łuszczenie naskórka. Takie symptomy mogą sugerować choroby skóry głowy – od łojotokowego zapalenia, przez łuszczycę, aż po infekcje grzybicze. Również w przypadku wystąpienia utraty włosów po przebytej infekcji, antybiotykoterapii, intensywnym stresie czy w wyniku zmian hormonalnych (np. po ciąży, w okresie menopauzy czy przy chorobach tarczycy), warto wykonać profesjonalną diagnostykę.

Specjalista – trycholog, dermatolog lub lekarz medycyny estetycznej – jest w stanie określić, czy wypadanie włosów ma charakter przejściowy i odwracalny, czy może być początkiem poważniejszego procesu łysienia. Dysponując odpowiednimi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak trichoskopia, analiza mikrostruktury włosów czy badania laboratoryjne, może zaproponować celowaną terapię dostosowaną do przyczyny problemu.

Zgłoszenie się do specjalisty nie tylko zwiększa szanse na leczenie, ale także zapobiega błędom w samodzielnej pielęgnacji i niepotrzebnym eksperymentom z kosmetykami. W przypadku włosów czas działa na niekorzyść – im szybciej wdrożone zostaną właściwe działania, tym większa szansa na ich odbudowę i zatrzymanie dalszej utraty.

Diagnostyka wypadania włosów – jak ustalić przyczynę?

Pierwszym etapem jest zawsze dokładny wywiad medyczny. Lekarz lub trycholog zadaje pytania dotyczące czasu trwania i intensywności wypadania włosów, stylu życia, stresu, diety, przebytych chorób, stosowanych leków, zabiegów fryzjerskich czy chorób przewlekłych w rodzinie. Już na tym etapie często udaje się zidentyfikować potencjalne czynniki ryzyka, takie jak zaburzenia hormonalne, niedobory witaminowe, choroby autoimmunologiczne czy przewlekły stres.

Następnie przeprowadza się badanie skóry głowy i włosów, często przy użyciu trichoskopii – nowoczesnej metody obrazowania skóry głowy w dużym powiększeniu. Trichoskopia pozwala ocenić gęstość włosów, stan mieszków włosowych, obecność miniaturyzacji włosów, oznaki zapalenia lub łuszczenia skóry. Jest to narzędzie niezwykle pomocne w rozróżnianiu różnych typów łysienia, takich jak androgenowe, plackowate czy telogenowe.

W przypadku podejrzenia zaburzeń ogólnoustrojowych lekarz może zlecić dodatkowe badania laboratoryjne. Wśród nich najczęściej znajdują się badania poziomu żelaza i ferrytyny, witaminy D3, cynku, hormonów tarczycy (TSH, FT3, FT4), androgenów (np. testosteronu, DHT), a także morfologia i badania w kierunku stanów zapalnych lub chorób autoimmunologicznych. Takie testy pozwalają ocenić, czy przyczyną wypadania włosów nie jest np. niedokrwistość, niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników czy inne schorzenia endokrynologiczne.

W niektórych przypadkach pomocne okazują się także testy genetyczne, badania mikroskopowe trzonów włosa lub biopsja skóry głowy – zwłaszcza wtedy, gdy diagnoza nie jest oczywista lub podejrzewa się rzadsze postaci łysienia.

„Nie każde wypadanie włosów to łysienie. Kluczowe jest zrozumienie przyczyny – bez niej leczenie będzie tylko maskowaniem objawów.”
— lek. Piotr Turkowski, specjalista przeszczepów włosów

Jak powstrzymać wypadanie włosów – strategie

Pierwszym krokiem jest zawsze ustalenie przyczyny wypadania włosów. W zależności od diagnozy lekarz dobiera odpowiedni plan leczenia – inny będzie w przypadku łysienia androgenowego, inny przy telogenowym, jeszcze inny przy łysieniu plackowatym czy zaburzeniach autoimmunologicznych. Dobrze zaplanowana terapia celowana przynosi znacznie lepsze rezultaty niż przypadkowe stosowanie kosmetyków czy suplementów.

Jedną z najczęściej stosowanych metod w nowoczesnej terapii wypadania włosów jest mezoterapia igłowa skóry głowy. Zabieg polega na wprowadzaniu bezpośrednio do skóry koktajli zawierających witaminy, minerały, aminokwasy, peptydy biomimetyczne czy kwas hialuronowy. Dzięki temu mieszki włosowe otrzymują składniki odżywcze dokładnie tam, gdzie są potrzebne. Regularnie przeprowadzana mezoterapia znacząco poprawia mikrokrążenie, dotlenia skórę głowy i pobudza wzrost nowych włosów.

Coraz większą popularnością cieszy się również terapia z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego (PRP) – tzw. „wampirzy lifting” skóry głowy. To metoda autologiczna, czyli wykorzystująca własne składniki krwi pacjenta. Podczas zabiegu pobiera się krew, odwirowuje ją w specjalnej wirówce, a następnie wstrzykuje uzyskane osocze w skórę głowy. Zawarte w nim czynniki wzrostu pobudzają regenerację komórek i aktywują uśpione mieszki włosowe.

W przypadku bardziej zaawansowanego łysienia, szczególnie typu androgenowego, metodą może być przeszczep włosów metodą FUE. To nowoczesna i precyzyjna technika, która polega na pobraniu pojedynczych mieszków włosowych z okolicy potylicznej (gdzie włosy są odporne na działanie DHT) i ich wszczepieniu w miejsca przerzedzenia. Efekty są trwałe i naturalne, a zabieg jest minimalnie ingerujący i nie pozostawia widocznych blizn.

Nie należy również zapominać o codziennej pielęgnacji – delikatnym myciu skóry głowy, unikaniu agresywnych kosmetyków, nadmiernej stylizacji termicznej czy ciasnych upięć. Dobrze dobrane dermokosmetyki i preparaty trychologiczne, np. z kofeiną, niacynamidem, aminexilem czy ekstraktem z żeń-szenia, mogą wspomagać kondycję włosów i spowalniać ich wypadanie.

Ogromne znaczenie ma także dieta i styl życia. Włosy potrzebują odpowiedniej ilości białka, żelaza, cynku, biotyny i witamin z grupy B. Niedobory tych składników mogą prowadzić do osłabienia cebulek włosowych. Warto też zadbać o redukcję stresu, zdrowy sen i unikanie używek – te czynniki często są niedoceniane, a mają realny wpływ na kondycję włosów.

Leczenie wypadania włosów – dostępne metody

Leczenie wypadania włosów zależy od przyczyny problemu, dlatego zawsze poprzedza je szczegółowa diagnostyka. Do najczęstszych metod należą:

• mezoterapia igłowa – polega na wstrzykiwaniu substancji odżywczych bezpośrednio w skórę głowy. Poprawia mikrokrążenie i stymuluje wzrost włosów,
• osocze bogatopłytkowe (PRP) – wykorzystuje własną krew pacjenta. Zawarte w niej czynniki wzrostu aktywują uśpione mieszki włosowe i wspomagają regenerację,
• terapie peptydowe i ampułki trychologiczne – dostarczają skórze głowy składników pobudzających cebulki do wzrostu,
• leczenie farmakologiczne – np. z użyciem minoksydylu lub finasterydu (u mężczyzn) – stosowane pod kontrolą lekarza,
• przeszczep włosów metodą FUE – trwałe rozwiązanie w zaawansowanych przypadkach łysienia, polegające na przeniesieniu mieszków włosowych z okolic potylicznych.

Wybór metody zależy od rodzaju łysienia, stanu skóry głowy i oczekiwań pacjenta. Ważne jest indywidualne podejście i fachowa opieka specjalistów.

Zabiegi trychologiczne i medycyny estetycznej

Nowoczesne zabiegi trychologiczne i medycyny estetycznej wspierają walkę z wypadaniem włosów. Do najczęściej stosowanych można zaliczyć m.in.:

• mezoterapia igłowa skóry głowy – polega na podaniu bezpośrednio do skóry koktajlu witamin, minerałów i peptydów, które odżywiają mieszki włosowe i pobudzają ich wzrost,
• osocze bogatopłytkowe (prp) – naturalna terapia, wykorzystująca własne czynniki wzrostu z krwi pacjenta. regeneruje skórę głowy i aktywuje uśpione cebulki,
• karboksyterapia – wprowadzenie dwutlenku węgla pod skórę głowy poprawia ukrwienie i dotlenienie tkanek, stymulując wzrost włosów,
• peptydowe terapie trychologiczne – gotowe preparaty oparte na nowoczesnych kompleksach biomimetycznych wspomagają odbudowę struktury włosa i skóry głowy.

Zabiegi te dają bardzo dobre efekty przy regularnym stosowaniu, szczególnie w połączeniu z odpowiednią diagnostyką i pielęgnacją.

Wypadanie włosów u kobiet i mężczyzn – różnice i podejście terapeutyczne

Wypadanie włosów u kobiet i mężczyzn przebiega inaczej i często wynika z odmiennych przyczyn, dlatego podejście terapeutyczne musi być indywidualnie dostosowane. U mężczyzn najczęściej obserwuje się łysienie androgenowe, objawiające się cofającą linią włosów i przerzedzeniem na czubku głowy. Zwykle jest ono uwarunkowane genetycznie i związane z nadwrażliwością mieszków włosowych na DHT (dihydrotestosteron). U kobiet natomiast łysienie ma zwykle charakter rozlany – włosy równomiernie się przerzedzają, szczególnie wzdłuż przedziałka. Może mieć związek z zaburzeniami hormonalnymi, niedoborami żelaza, stresem, ciążą lub menopauzą.

Terapia u mężczyzn często obejmuje leczenie farmakologiczne (np. finasteryd, minoksydyl) oraz zabiegi takie jak mezoterapia, osocze czy przeszczep włosów. W przypadku kobiet leczenie skupia się na przywróceniu równowagi hormonalnej, suplementacji i zabiegach trychologicznych. W obu przypadkach istotna jest dokładna diagnostyka i dobór terapii celowanej – dopasowanej do płci, przyczyny i rodzaju łysienia.

Wypadanie włosów po COVID-19 – jak sobie radzić?

Wypadanie włosów po COVID-19 to częsty problem, który dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn, zwykle kilka tygodni po przechorowaniu. Najczęściej ma charakter telogenowy – oznacza to, że duża liczba włosów przechodzi jednocześnie w fazę spoczynku, a następnie wypada. Przyczyną jest silny stres fizyczny i emocjonalny związany z chorobą, gorączką, a także zaburzeniami hormonalnymi i niedoborami składników odżywczych. Choć ten typ wypadania włosów zwykle ustępuje samoistnie, warto wspomagać organizm – poprzez dobrze zbilansowaną dietę, suplementację (m.in. żelaza, cynku, biotyny), delikatną pielęgnację oraz zabiegi wzmacniające skórę głowy, takie jak mezoterapia czy osocze bogatopłytkowe. W przypadku długotrwałego wypadania warto skonsultować się ze specjalistą, który przeprowadzi diagnostykę i dobierze indywidualną terapię.

Czytaj dalej: Wypadanie włosów po COVID-19. Czym jest spowodowane?

Jak zapobiegać nawrotom wypadania włosów?

Aby zapobiec nawrotom wypadania włosów, ważne jest utrzymanie dobrej kondycji skóry głowy i mieszków włosowych poprzez regularną pielęgnację oraz zdrowy styl życia. Należy zadbać o zbilansowaną dietę bogatą w żelazo, cynk, biotynę i witaminy z grupy B, unikać przewlekłego stresu oraz dbać o jakość snu. Warto stosować łagodne szampony trychologiczne i unikać agresywnych zabiegów fryzjerskich. Regularne zabiegi wzmacniające, takie jak mezoterapia, osocze bogatopłytkowe czy kuracje peptydowe, pomagają utrzymać efekty terapii i wspierają cykl wzrostu włosa. Istotna jest także kontrola hormonalna i okresowa diagnostyka, szczególnie u osób z tendencją do nawrotów łysienia.

Czego unikać przy problemie wypadania włosów?

Przy problemie wypadania włosów warto unikać wszystkiego, co dodatkowo osłabia cebulki i podrażnia skórę głowy. Niewskazane są agresywne zabiegi fryzjerskie, częste farbowanie, rozjaśnianie, prostowanie czy suszenie gorącym powietrzem. Należy zrezygnować z ciasnych upięć, które powodują napięcie skóry głowy, oraz z używania kosmetyków zawierających silikony, alkohol czy siarczany. Szkodliwy może być także stres, niedobory pokarmowe i brak snu. Warto też unikać samodzielnego leczenia bez diagnostyki – niewłaściwie dobrane preparaty mogą pogorszyć stan włosów zamiast pomóc.

Umów się na diagnostykę trychologiczną